Write on Wednesday: Vernieuwen

Het kwam niet van de ene op de andere dag. Het broeide al een tijdje, al een paar weken, een paar maanden misschien wel. Maar het moment is hier.
Niet dat de situatie al weken, maanden, jaren dezelfde is, helemaal niet zelfs. Er verandert elke dag wel iets. Maar veranderen is precies dat: veranderen. En dat is nu niet meer genoeg.
Ik moet vernieuwen.
Ik luisterde naar waar de mensen om mij heen over praatten en ik begon mezelf te kleineren – iets waarvan ik dacht dat ik het achter me had gelaten. En omdat ik bedacht dat ik dacht dat ik dat achter me had gelaten, ontdekte ik wat er echt aan de hand was.
De mensen om me heen praatten over onderwerpen waar ik weinig tot niets van af weet. Iets wat erg onprettig is als je een onuitstaanbare allesweter bent. Maar in plaats van dat mijn hart me ingaf nu ook alles hiervan te moeten afweten zei mijn hart:
Deze onderwerpen interesseren je helemaal niet.
En ik vroeg aan mezelf:
Waarom meet ik mijn intelligentie af aan de interesses van anderen?
En die vraag beantwoordde ineens een heleboel vragen die ik heb over wat ik ben, en wie. En waarom ik ben wat en wie ik ben.
En toen was het er ineens. Dat wat ik moet vernieuwen. Het was me ineens duidelijk, duidelijker dan ooit. Er is niet eens iets voor nodig, behalve de verandering van mijn eigen perspectief.
Een andere insteek.
Vernieuwen.
Het moment is hier.

(Opdracht hier.)